W Polsce jestem psychoterapeutą oraz magistrem psychologii ze specjalnością w społecznej psychologii klinicznej, a w Niemczech posiadam uprawnienia równoważne z tytułem Diplom-Psychologe oraz Heilpraktiker für Psychotherapie. Moja praktyka psychoterapeutyczna opiera się na podejściu psychodynamicznym, wzbogaconym o elementy Psychoterapii opartej na Mentalizacji (MBT) oraz Intensywnej Psychodynamicznej Psychoterapii Krótkoterminowej (ISTDP). Praktykuję już od około 15 lat, początkowo głównie w ośrodkach warszawskich, a obecnie w Berlinie. Staże kliniczne realizowałem głównie w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

Pracuję wyłącznie w języku polskim, wychodząc z założenia, że posługiwanie się językiem ojczystym w psychoterapii ma kluczowe znaczenie dla efektów psychoterapii. Nie oferuję pomocy w języku niemieckim i angielskim.

W trakcie rozmów psychoterapeutycznych posługuję się metodami wypracowanymi przez psychoterapię psychodynamiczną i rozszerzam je o koncepcje zwane "Psychoterapią opartą o mentalizację" (MBT) oraz "Intensywną Krótkoterminową Psychoterapią Psychodynamiczną" (ISTDP). W przypadku wątpliwości diagnostycznych posługuję się standaryzowanymi testami psychologicznymi.

Nie, wszystkie spotkania pokrywane są z Państwa prywatnych funduszy. Nie ma możliwości automatycznej refundacji moich usług z niemieckich kas chorych, o ile nie mają Państwo indywidualnie wynegocjowanych warunków refundacji z Państwa ubezpieczycielem. Nie pośredniczę w kontakcie z kasami chorych ani nie udzielam porad dotyczących tego procesu.

Owszem, ale jedynie pod warunkiem, że osoba ta wyraża taką chęć. Niestety, praktyka pokazuje, że w takich sytuacjach często większa motywacja do podjęcia leczenia jest po stronie osoby widzącej problem z zewnątrz. Dlatego najlepszą metodą, aby sprawdzić, czy dana osoba jest zainteresowana pomocą, jest poproszenie jej o samodzielny kontakt ze mną w celu umówienia konsultacji.

Nie, nie świadczę takiej usługi. Jedyne zaświadczenie które możecie Państwo u mnie uzyskać to informację o zrealizowaniu spotkania lub spotkań. Zaświadczenie to nie będzie jednak zawierało informacji na temat Państwa diagnozy, przebiegu psychoterapii, przyczyn zgłoszenia itp.

Nie, pracuję wyłącznie z osobami powyżej 18 roku życia. Psychoterapia dzieci i młodzieży wymaga szczególnych kwalifikacji, których nie posiadam.

Nie. Zajmuję się wyłącznie indywidualną psychoterapią osób dorosłych, zatem nie konsultuję w tym momencie ani nie prowadzę psychoterapii par. Prowadzenie psychoterapii par zgodnie ze sztuką wymaga ukończenia odpowiedniego szkolenia.

Tak. Problemy w związku są bardzo częstym tematem rozmów w ramach indywidualnej psychoterapii i czasem zachodzi konieczność przekierowania pacjentka wraz z partnerem_ką do specjalisty zajmującego się psychoterapią par ewenetualnie uczestnictwa w obu rodzajach psychoterapii równolegle.

Nie. Receptę możecie Państwo otrzymać wyłącznie od lekarza, a w kontekście zdrowia psychicznego najlepiej od psychiatry. Jako psycholog nie przepisuję i nie doradzam w zakresie psychofarmakoterapii. Może się jednak zdarzyć, że w trakcie konsultacji dojdę do wniosku, że wizyta u psychiatry lub specjalisty innej dziedziny jest wskazana lub niezbędna. Specjalista może wówczas zaproponować przyjmowanie określonych środków i zazwyczaj zalecić psychoterapię. Połączenie obu form leczenia jest często najszybszym sposobem uzyskania poprawy i wyleczenia.

Nie. Zwolnienie z pracy może wystawić wyłącznie lekarz, włącznie z psychiatrą. Oczywiście, podczas konsultacji może się okazać, że przerwa w pracy jest wskazana, a czasami nawet niezbędna dla poprawy stanu psychicznego. Jednakże, aby otrzymać zwolnienie, konieczne będzie potwierdzenie takiego wniosku przez lekarza, np. internistę, rodzinnego lub psychiatrę.

Tak, jednak nie zawsze jest to możliwe. Psychoterapia online może być dobrym rozwiązaniem, kiedy z jakiegoś powodu nie macie Państwo możliwości bezpośredniego kontaktu ze mną lub nie jest to możliwe stale. Niestety, nie dla każdej osoby tego typu pomoc będzie optymalna. Ocenę, czy taka forma pomocy będzie możliwa, dokonuję w trakcie pierwszej konsultacji. Nawet w przypadku decyzji o realizowaniu psychoterapii zdalnie, najczęściej będę chciał spotkać się Państwem przynajmniej raz osobiście. W praktyce najlepiej sprawdzają się rozwiązania łączone.

Spotkanie ze mną zaplanowane jest na 50 minut. Pierwsze spotkania skupiają się przede wszystkim na rozpoznaniu natury problemu i celu ewentualnej psychoterapii, a następnie na ustaleniu, jak długo będzie ona trwała. Spotkania psychoterapeutyczne są skoncentrowane na rozwijaniu zrozumienia natury problemu, a także na znajdowaniu sposobów radzenia sobie z nimi oraz na ich utrwalaniu.

Tak, w każdym momencie i niezależnie od ustaleń. W szczególności, jeżeli uznają Państwo, że rozmowy od dłuższego czasu nie przybliżają Państwa do rozwiązania problemów lub nie czują się Państwo przeze mnie wystarczająco rozumiani. To się może zdarzyć. Uważam, że lepiej będzie zakończyć psychoterapię wcześniej i spróbować pracy z inną osobą, niż za wszelką cenę trzymać się raz podjętej decyzji. Niezależnie od decyzji, wskazane jest powiedzenie o swoich wątpliwościach i przyczynach chęci zakończenia. Często powiedzenie o wątpliwościach jest kluczowym momentem w psychoterapii i zapobiega jej przedwczesnemu zakończeniu.

W zależności od złożoności problemu oraz celu psychoterapii, może ona trwać od kilku do nawet kilkudziesięciu sesji. Przyjęło się, że terapie krótkoterminowe trwają zwykle nie więcej niż 20-30 spotkań, odbywających się najczęściej raz w tygodniu. Terapie długoterminowe to zwykle procesy trwające powyżej jednego roku. Czasem psychoterapia może trwać nawet kilka lat. Z mojej praktyki wynika, że praca z osobami bez zaburzeń osobowości, ale z utrwalonymi nieprawidłowymi wzorcami zachowania i/lub przeżywania, trwa około 2-3 lat.